maaş

Hepimiz kendimize göre belirli saatlerde kalkıp biraz kendimizi iyi hissetmek, biraz bulunduğumuz yerdeki insanları etkilemek için ve mevkimiz gereği özene bözene hazırlanıyoruz. Sonrasında yine bulunduğumuz mevkiye, bize düşen görevlere veya bulunduğumuz yerin yapısına göre belirli bir saatte bize verilen görevleri yapacağımız yerlere gidiyoruz. Genelde sekiz buçuk veya dokuz arasından akşamın altı buçuk yedisine kadar haftanın beş veya altı günü bu rutin içindeyiz. Bu rutin görünen hayatımız içinde bize bir karşılık öneriyorlar bu karşılığı genelde maaş diye adlandırıyoruz. Biz onlardan ben bu rutin hayatın içine girerim ama sizlerden bu kadar maaş talep ederim diyoruz veya bizlere teklif edilen maaşı kabul ediyoruz. Maaş diye adlandırdığımız geliri biz neye göre istiyoruz. Kimimiz kendine bir değer biçiyor, kimimiz firmasına kazandırdığını veya kazandıracağı geliri düşünüp o kazanca göre talepte bulunuyor, kimimiz yapılan işin piyasada kabul gördüğü kazanç esnekliğinin az olmasından dolayı talepte bile bulunamadan maaşını kabul ediyor. Bütün bunlar ekonominin çarkları arasında zaman zaman bizi ezerek özellikle az kazandığımızı düşündüğümüz zamanlarda. Zaman zaman da büyük çark aralarındaki boşlukları iyi denk getirebildiğimizde bize iyi kazandığımız hissini veriyor. Daha birçok sebeb sayabiliriz maaşı neye karşılık aldığımıza aslında bizler bu maaşları bu işlerimizin dışında kalan zaman dilimlerini daha keyifli geçirmek için alıyoruz. Bir düşünün bu maaşlarımızı ne zaman harcıyoruz. Teknelerimizi arabalarımızı ne zaman kullanıyoruz? Hayallerimizin bir kısmı tatillerimiz için değil mi? Bu tatiller iyi geçsin diye bütün bir yıl çalışmıyormuyuz. Ne zaman hobilerimize zaman ayırıyoruz? Bir daha düşünün bakalım biz maaşlarımızı neye göre talep ediyoruz veya neden çalışıyoruz?